Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

Ιστορία Παλιά ... Εβραίοι και Άραβες



Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, η καταγωγή των Εβραίων και των Αράβων είναι κοινή…(Γένεσις 16,1.)

Έχουν πρόγονό τους και τα δύο γένη τον Αβραάμ, που το όνομά του σημαίνει «πατέρας εθνών» και ο οποίος δεν ήταν Εβραίος, αλλά καταγόταν από την Ουρ της Μεσοποταμίας. Ήταν όμως ο πρώτος «περιπλανώμενος».

Οι μεν Εβραίοι είναι απόγονοι του γιου που απόκτησε με την Σάρα, οι δε Άραβες έχουν προέλθει από τον γιο που απέκτησε με την δούλη της Σάρας την Άγαρ.

Όχι δεν πρόκειται για προπατορικό κεράτωμα...
Έχουμε εδώ ένα πρώτο περιστατικό «έντασης» και προσπάθειας επιβολής.
Η μητέρα του προγόνου των Αράβων «τσακώνεται» με την μητέρα του-αγέννητου ακόμη- προγόνου των Εβραίων… Λίγο το έχετε;

Η Άγαρ, λοιπόν, υπάκουσε, επέστρεψε και, εις ολίγον, γέννησε γιο που τον ονόμασαν Ισμαήλ, το όνομά του οποίου σημαίνει «ο Θεός ακούει». Αυτός ο Ισμαήλ υπήρξε, κατά την παράδοση, γεννήτορας δώδεκα φυλών Βεδουίνων. Από κει και το όνομα όλων των Αράβων, Ισμαηλίτες αλλά και Αγαρινοί...

Το παιδί, αφού κατά τα έθιμα γεννήθηκε «στην ποδιά» της Σάρας, θεωρήθηκε δικό της παιδί και όλα έβαιναν μέλι γάλα…

Ήρθε όμως ο Κύριος και έθεσε την Διαθήκη του στον Αβραάμ και έθεσε και την περιτομή ως απόδειξη αυτής της Διαθήκης και έταξε στον Αβραάμ κι άλλον ένα γιο, από την Σάρα αυτή τη φορά.
Έπεσε κάτω από τα γέλια ο Αβραάμ, το λέει και το Κείμενο…
Ενενήντα εννέα χρονών αυτός και ενενήντα η Σάρα, ήταν να μην γελάσει; Εξωσωματική γαρ «ουκ υπήρχεν»…
Όμως, το πε και το ‘κανε ο Θεός και η Σάρα, που το όνομα της σήμαινε «η ηγεμονίς (μου)», από τότε θα λεγόταν Σάρρα, «η ηγεμονίς (όλων των λαών)», γέννησε στα ενενήντα της ένα γιο, τον Ισαάκ, που το όνομα του σημαίνει «γέλιο» από τα γέλια που έκαναν οι γονείς του δυσπιστώντας στα λόγια του Θεού.

Μόλις γέννησε η Σάρα και άρχισε να μεγαλώνει ο κανακάρης της, το μέλι και το γάλα γίνανε ξύδι και χολή…
Είδε το γιο της να παίζει με τον Ισμαήλ κοντά στον Αβραάμ, φοβήθηκε ότι θα ήταν συγκληρονόμοι τα παιδάκια και…
Ζήτησε από τον Αβραάμ, ξανά, να διώξει την Άγαρ.

Πράγμα που έγινε και με την άδεια του Θεού, αφού το σχέδιο Του ήταν ο Ισμαήλ να φύγει πιο μακριά στην έρημο Φαράν, στην ανατολική πλευρά της χερσονήσου του Σινά. 


Δυο φορές, λοιπόν, η μητέρα του γεννήτορα των Αράβων βρέθηκε στο δρόμο εξαιτίας της ζήλιας της μητέρας του γεννήτορα των Εβραίων…
Κι όποιος μου πει ότι πίσω από αυτή την διήγηση της Γραφής δεν υπάρχουν ενδείξεις της ιστορικής αλήθεια, μάλλον δεν τα βλέπει καλά τα πράγματα.
Εδώ λοιπόν ξεχωρίζουν οι δρόμοι Ισμαήλ και Ισαάκ.

Ο Ισμαήλ γίνεται άγριος τοξότης και παντρεύεται μια κοπέλα από την Αίγυπτο-που του βρήκε η μαμά του, όπως λέει το Κείμενο.
Ο πράος Ισαάκ , αφού γλυτώνει τη θυσία και μετά το θάνατο της μητέρας του, παντρεύτηκε με προξενιό, κι αυτός, την όμορφη Ρεβέκκα. Άργησαν ν’ αποκτήσουν παιδιά, όμως τελικά γέννησαν δύο δίδυμους γιους τον Ησαύ τον «τριχωτό» και τον Ιακώβ τον «υποσκελιστή». Τους συναντάμε αργότερα στο καταπληκτικό επεισόδιο με τη φακή και τα πρωτοτόκια. Ζούσαν όλοι καλά στα Γέραρα και απέκτησαν όλα τα ελέη του Θεού, αλλά…

Μπήκαν στο μάτι των Φιλισταίων (που μπορεί να είναι και οι Κρητικοί-προϊστορικά κρητικά φύλα-και μπορεί να είναι μακρινοί πρόγονοι των Παλαιστινίων-πε_λε_στετ στην Γραμμική Β) και άρχισαν μαζί τους μια «αιώνια» διένεξη που…κρατάει χρόνια ως «βαριά κολόνια»...

Ρουβίμ ή Ρουβίν, Συμεών, Λευί, Ιούδας, Ζαβουλών, Ισαχάρ, Δαν, Γαδ, Ασήρ, Νεφθαλείμ, Ιωσήφ-αυτόν που πούλησαν τα αδέλφια του στους Ισμαηλίτες-, Βενιαμίν και Δείνα, ονομάζονται τα παιδιά που απέκτησε ο Ιακώβ όχι μόνο από τις δύο αδελφούλες, Λεία και Ραχήλ, τις κόρες του Λάβαν αλλά και από τις δούλες τους. Κι εδώ φυσικά έχουμε δυσκολίες «στη σύλληψη» και, όπως είναι επόμενο, έχουμε «τσιλημπουρδήματα με τις δούλες» και «αντιζηλίες και κόλπα» υπό τα βλέμματα και τις προτροπές και των δύο συζύγων… μάλιστα.

Μετά από μια αναπάντεχη συνάντηση με τον Θεό στο όρος Γαλαάδ, ο δίκαιος Ιακώβ, μετονομάζεται Ισραήλ. Όνομα που μετά την Έξοδο φέρουν όλοι οι απόγονοι του που αποτελούν τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ, καθώς και ο Ιησούς.

Ισμαήλ και Ισαάκ, «συναντιούνται» ξανά, αφού ο Ησαύ-που αποκαλείται πόρνος και βέβηλος επειδή παντρεύτηκε δύο γυναίκες αλλόφυλες και αλλόθρησκες από τη Χαναάν, πριν από αυτές-παντρεύεται την κόρη του «θείου» του Ισμαήλ, την Μαελέθ, που είναι ομοεθνής του, για να ευχαριστήσει τον πατέρα του μπας και του δώσει καμιά "καλή" ευχή.
Ακόμη όμως, δεν έχουν γίνει μύλος τα «πρωτεξάδελφα»...
Απλά αρπάζονται για κάτι γιδοπρόβατα και κάτι ξερά πηγάδια.

Σε μερικούς αιώνες θ' αρχίσουν τα χοντρά, κάντε υπομονή…


TO BE CONTINUE