-->
«καὶ πολλοὶ τῶν ἐθνῶν περιετέμοντο καὶ ιουδάιζον διὰ τὸν φόβον τῶν ιουδαίων» Εσθ. 8:17
Μπάσκετ πάτε; Τι δουλειά έχει το μπάσκετ εδώ; Θα δείτε… θα δείτε.
Μακκάμπι-Άρης = Μαρδοχαίος-Αμάν=5-0…
Έλα, παίζει ο Άρης με την Μακκάμπι; Παλιά…τώρα ο Ολυμπιακός.
Κάποτε, λέει, διακόπηκε ο μεταξύ τους αγώνας στο πρώτο πεντάλεπτο. Πήγαν οι δικοί μας οι Θεσσαλονικείς με τις σημαίες της Βεργίνας και τον πολύ ωραίο τους ήλιο και έγινε της «αλειψάσης με μύρο»… Σαν να έρχονταν οι Τούρκοι για αγώνα μπάσκετ στην Αλαμάνα με έμβλημά τους την... σούβλα… λέει; Δεν λέει.
Τώρα για Μακκάμπι-Ολυμπιακός δεν ξέρω…ο Θεός.
Ποιος Θεός;
Ναι αυτό είναι ένα μπέρδεμα όταν παίζεις με το Ισραήλ…
Αλλά γενικώς είναι ένα μπέρδεμα όταν παίζεις με το Ισραήλ για το Εurobasket ας πούμε…δεν τα ξέρω καλά τα θέματα, αλλά είναι το Ισραήλ στην Ευρώπη ή λόγω Ολοκαυτώματος το κάνουμε αυτό; Σαν λίγο…άνισο μου φαίνεται…σαν λίγο πρόστυχο…σαν…τέλος πάντων, δεν λέω άλλο.
Λοιπόν…ανάσα δεν παίρνει ο Ιουδαίος άμα ακούει Μακεδονία…
Δεν τους χαλάει τόσο το όνομα Έλληνας όσο το Μακεδόνας, όπερ με τον Ολυμπιακό όλα καλά ή περίπου…
Τώρα θα μου πεις, δεν έχουν κι απόλυτα άδικο. Δεν έχουν. Θα συμφωνήσω.
Ξέρεις τι είναι να γλυτώνεις από την Αίγυπτο, να φτάνεις στη γη της επαγγελίας που σου υποσχέθηκε ο Θεός να επεκτείνεσαι, να σύρεσαι μετά στη Βαβυλώνια Αιχμαλωσία, να κάνεις πώς και πώς να επιστρέψεις σπιτάκι σου, να περιμένεις την άδεια και το sponsoring του κατακτητή σου για να ανοικοδομήσεις τον Ναό σου, κι αφού τον φτιάχνεις όμορφο και πλουμιστό και τριζάτο, να σου τον βεβηλώνουν; Όχι, ξέρεις;
Αφού τα φτιάχνεις όλα καλά να έρχονται οι Σελευκίδες, κείνος κει ο Αντίοχος ο Δ΄ ο Επιφανής-μόνος του παινευότανε και έβαζε να τον αποκαλούν έτσι και να τον λατρεύουν σαν Θεό, οι Ιουδαίοι τον φώναζαν Επιμανή- ο Επιφανής ο Μακεδών.
Είναι σα να σου γκρεμίσουνε την Ακρόπολη και βάλε… και να σου την γκρεμίσουν Τουρκαλαβανοί. Γιατί άμα στην χαλάσει η Κυβέρνησή σου, χαμπαριάζεις όσο χαμπάριασες με τις φωτιές στην Ολυμπία…αλλά αυτό πάει γι αλλού.
Επιφανή, γιατί ρε αγόρι μου πας να τους βγάλεις την πίστη των ανθρώπων;
Όχι πες μου, γιατί; Κι από πάνω τους βεβηλώνεις και τον Ναό …
Τον Ναό του Σολομώντος.
Ξέρεις τι είναι για τον Ιουδαίο ο Ναός;
Κατ’ αρχήν…Είναι ένας.
Ένας Θεός, Ένας Ναός, Ένας Λαός…αυτό είναι το motto.
Eίναι η κατοικία του Θεού πάνω στη γη.
Την εποχή των Σελευκιδών λοιπόν, γράφεται ή συμπληρώνεται με τις δευτεροκανονικές προσθήκες του το βιβλίο της Εσθήρ…
Τι μ’ αυτό θα μου πείτε. Μα η Εσθήρ είναι το πρότυπο για κάθε γυναίκα του Ισραήλ… «όλα για την πατρίδα». Νύχι κατακόκκινο, αιλουροειδούς και αυτόματο πολυβόλο…χάρμα. Τις έχετε δει; Μην τις δείτε. Δεν είναι για επισκέψεις τώρα οι Άγιοι τόποι.
Μπορεί να αναγκαζόταν να κρύβει την ταυτότητά της από τον Πέρση άνδρα της η Εσθήρ… «καὶ οὐχ ὑπέδειξε ᾿Εσθὴρ τὸ γένος αὐτῆς οὐδὲ τὴν πατρίδα· ὁ γὰρ Μαρδοχαῖος ἐνετείλατο αὐτῇ μὴ ἀπαγγεῖλαι·» που λέει και το Κείμενο, αλλά κατά τα άλλα…
Αν δεις καράβι στο βουνό, που λέει και ο λαός μας…
Οι Εβραίοι δεν ξέρω τι λένε για το ποιος σέρνει στα βουνά τα καράβια, αλλά η Εσθήρ…του άγγιζε του άντρα της «το άκρο του χρυσού σκήπτρου».
Καλά έκανε η κοπέλα… και δεν τα λέω εγώ, η Βίβλος τα λέει…
Του αγγίζει το σκήπτρο, κι από κει που είναι να τον φάει ο Μακεδών τον Εβραίο…
η Εσθήρ με την υπακοή και την προσευχή της, φέρνει τα πάνω κάτω.
Του τα έκανε και τα σχέδια και το σπίτι του Αμάν λαμπόγιαλο… Χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν κατά διαταγή του Πέρση βασιλιά εκείνο τον καιρό και όλη η οικογένεια του Αμάν. Όποιος είχε πειράξει τους Εβραίους, όποιον τον έβλεπαν εχθρικά, όποιον ήθελαν να εκδικηθούν, τον έφαγαν λάχανο… κάτι λένε για 75.000 ψυχές, αλλά μάλλον είναι 15.000
… Ε, δεν είναι και λίγες.
Αντί να καταφέρει ο Αμάν να εξοντώσει τους Εβραίους με πρώτον τον Μαρδοχαίο…
Λύκος έφαγε το σόι του Αμάν.
Ποιος Αμάν όμως; Αμάν Αμαδάθου Μακεδών... διαβάζουμε στο κείμενο των Ο΄...
Πώς; Σ' εμένα μιλάτε; Ναι! Σ' εσένα...
Που όλη σου τη δύναμη κ. Αμάν και την δημιουργικότητα την κάνεις ραδιουργία…
Που είχες πείσει τον βασιλιά σου να σκοτώσει τον πιστό του τον Μαρδοχαίο γιατί τον φθονούσες, τον μισούσες που δεν σε προσκυνούσε, τον ζήλευες.
Ήθελες να τους φας όλους τους δυστυχείς Εβραίους για να χορτάσεις την μανία εξουσίας σου…
Πτου…το κέρατό μου…τι σε πείραξε το κορίτσι και το σόι του;
Εκείνο το όμορφο ορφανό κορίτσι που λεγόταν Hadassa και που το όνομά της, κατά πως λέει ο Μπρατσιώτης, σημαίνει Μύρτος... και που Εβραίοι και Χριστιανοί την τιμούν ως Εσθήρ.
Ήθελες να ρίξεις κλήρο για το πότε και ποιόν Εβραίο θα σκοτώνεις κάθε φορά… Έλληνας, τι περιμένεις; Θα έκλεβες φαίνεται τον εαυτό σου στην κλήρωση.
Δε μου λες, βρε τιποτένιε, βρε Ελληναρά του κερατά, βρε Αμάν παραδόπιστε…
Που άφησες την πατρίδα σου και δουλεύεις στου ξένου βασιλιά τα πόδια και μάλιστα λίγο πριν την εκστρατεία του στην Ελλάδα...
Ποιου βασιλιά; Του Ξέρξη. Αυτουνού που το Εβραϊκό κείμενο τον λέει Αχασσβερόσς και οι Ο΄ μεταφραστές τον ονόμασαν Αρταξέρξη αντί για Ξέρξη που τον λέμε εμείς. Αυτουνού ντε που μαστίγωσε τη θάλασσα του Ελλήσποντου επειδή δεν του έκανε τα κέφια... αλλά η Ύβρις, δε χρωστάει καλό, επιφέρει την Δίκη στη θάλασσα της Σαλαμίνας για τον Ξέρξη…
Και σε ανύποπτα βιολογικά παρατράγουδα σ' εμάς που θέλουμε να υπερβούμε τους φυσικούς νόμους. Να την προσέχετε αυτήν.
Έτσι είναι αυτά...δεν τα πας καλά με τα θηλυκά; Ε, πρόσεχε κακομοίρη, ε κακομοίρη. Καλά του κάνει ο Αισχύλος και τον κάνει βασιλική ρόμπα...
Στο θέμα μας όμως…
“ΕΤΟΥΣ δευτέρου βασιλεύοντος ᾿Αρταξέρξου τοῦ μεγάλου βασιλέως τῇ μιᾷ τοῦ Νισάν, ἐνύπνιον εἶδε Μαρδοχαῖος ὁ τοῦ ᾿Ιαΐρου, τοῦ Σεμεΐου, τοῦ Κισσαίου, ἐκ φυλῆς Βενιαμίν, 1β ἄνθρωπος ᾿Ιουδαῖος οἰκῶν ἐν Σούσοις τῇ πόλει, ἄνθρωπος μέγας, θεραπεύων ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ βασιλέως. 1γ ἦν δὲ ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας, ἧς ᾐχμαλώτευσε Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς Βαβυλώνος ἐξ ῾Ιερουσαλὴμ μετὰ ᾿Ιεχονίου τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ιουδαίας.”
Είδε λοιπόν όνειρο ο Μαρδοχαίος, ο Εβραίος της διασποράς, από αυτούς που δεν επέστρεψαν στο Ισραήλ μετά την απελευθέρωσή τους από τον Κύρο...
Και το εξήγησε μόνος του. Διότι από τότε και ακόμη από πιο παλιά, από τον Ιωσήφ που "ξήγαγε το όνειρο στον Φαραώ", οι Εβραίοι το είχαν ταλέντο τους σ' αυτά. Δεν είναι τυχαίο που μεγάλοι ψυχίατροι και ψυχαναλυτές είναι Εβραίοι μηδέ και του πατέρα της ψυχανάλυσης εξαιρουμένου...
Χάλια μαύρα το όνειρο αλλά στο τέλος τους βγήκε καλό...
Αυτός ο Μαρδοχαίος μεγάλωνε την ορφανή ανιψούλα, την Μυρτούλα που λέγαμε πριν... ως που μια μέρα ο μεγάλος βασιλιάς την πήρε για γυναίκα του. Έφαγε φυσικά ο τύπος λάχανο την προηγούμενη επειδή δεν υπάκουσε που της είπε, "έλα εδώ μωρή να σε δείξω στους άρχοντες"... Αλήθεια σας λέω, την έφαγε ο Ξέρξης την κοπέλα, για να μην αντιγράψουν οι άλλες γυναίκες το παράδειγμά της... Καλό, ε; Σας άρεσε;
Ε, βασιλιάς ήτανε... Αρταξέρξης ήτανε...πήρε άλλη. Τούτο το καλό, το ορφανό, το ταπεινό χαμομηλάκι, την Hadassa. Αυτή λοιπόν η γλυκούλα, η μεγαλωμένη με όλα τα ήθη και τις παραδόσεις, μετονομάστηκε σε Εσθήρ, αστήρ που λέμε δηλαδή, και έγινε βασίλισσα της Περσίας.
Το βιβλίο της Εσθήρ
δεν ανήκει στα Δευτεροκανονικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης τα οποία και αποδέχονται με διαφορετικό τρόπο οι χριστιανικές εκκλησίες καθώς και οι Εβραίοι.
Παρ' όλα αυτά η Εσθήρ, στη Μετάφραση της Π.Δ των Ο΄, έχει και Δευτεροκανονικά τμήματα, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος σε αυτό τον κόσμο.
Σ’ αυτά τα δευτεροκανονικά μέρη, υπάρχει τόσο η θεολογία του βιβλίου όσο και τα σημεία που αναφέρονται στον Αμάν ως Μακεδόνα…στα υπόλοιπα τον λένε διάβολο.
Εξ αιτίας αυτουνού του Μαρδοχαίου, που πολύ ωφέλησε τα Εβραιόπουλα, καθιερώθηκε η γιορτή των κλήρων, των Πουρίμ.
Είναι μια θορυβώδης γιορτή χαράς, με μασκαρέματα και γλένια…
Το βράδυ της παραμονής του Πουρίμ (φέτος, το βράδυ της Δευτέρας 9/03/09 ) αλλά και την επόμενη μέρα, κατά την ανάγνωση της Μεγκιλάτ Εστέρ, την στιγμή που ο Ραββίνος προφέρει το μισητό όνομα του Αμάν, οι παρευρισκόμενοι πιστοί κτυπούν τα πόδια τους στο έδαφος ενώ τα παιδιά προκαλούν μία «ευχάριστη» όσο κι’ απίστευτη οχλαγωγία με τις ροκάνες, κουδούνες, ακόμα και πιστολιές!
Είδατε, γιορτή με τα παραδοσιακά της και με ωραία συνθήματα, όπως:
"Ευλογημένος ο Μαρδοχαίος" ή "Καταραμένος ο Αμάν", κάτι όπως θα λέγαμε, "mpip mpip o ΠΑΟ και ο BABIS VOVOS" ή "Σωκράτη ζεις εσύ μας οδηγείς"...
Διότι ο Εβραίος δεν συγχωρεί ματάκια μου, δεν συγχωρεί... Εκτός που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, σαν κι εμάς ένα πράγμα να πούμε, είναι υπόδουλος ακόμη στην κατάρα του Νόμου "αγαπήσεις τον πλησίον σου", λέει, και ποιος είναι ο πλησίον για τον Εβραίο; Ο ομοαίματος, ο αδελφός, ο γείτονας, αυτός που πιστεύει στον Γιαχβέ και μόνον.
Πώς λέμε... "πας μη Έλλην, βάρβαρος"; Ένα τέτοιο κάπως να πούμε... Μόνο που αυτών τους βγαίνει στο θανατηφόρο του... ελέω Γιαχβέ, Άγγλων και Σία...
Διότι-και αν σας αρέσει το αποδέχεστε, αν δεν σας αρέσει καλή καρδιά-οι Εβραίοι δεν ακούνε κανέναν. Ούτε Τον δικό τους, τον Εβραίο, Εκείνον που τους είπε: «Ηκούσατε οτι ερρέθη, αγαπήσεις τον πλησίον σου και μισήσεις τον εχθρόν σου. Εγώ δε λέγω υμίν, αγαπάτε τους εχθρούς υμών(…) εάν γαρ αγαπήσετε τους αγαπώντας υμάς, τίνα μισθόν έχετε;»Μτθ.5:43-46.
Πού το πάω θα αναρωτιέστε... Μα την εποχή που γράφεται η συμπληρώνεται το βιβλίο της Εσθήρ, οι Εβραίοι χρειάζονται τόνωση του εθνικού τους φρονήματος, γιατί ε ε έρχεται η επανάσταση των Μακκαβαίων...Maccabi που λέμε Maccabi.
Και μετά θα έρχεστε να με ρωτάτε γιατί το ξεκίνησα από το μπάσκετ.
TO BE CONTINUED...
-->